فولاد ST37

فولاد St37 که در استاندارد DIN با نام 17006 شناخته می‌شود در دو مقطع ورق و میلگرد ساده(شفت) عرضه می‌گردد که آن را آهن نیز می‌نامند. علت این نام گذاری کمترین مقدار آلیاژیست که در این فولاد به کار رفته است. شفت St37 را در خانواده فولاد های ساختمانی قرار میدهند و در میان فولاد کاران با نام میلگرد آهنی و ورق آهنی نیز شناخته می‌شود. فولاد St37 یکی از رایج ترین و پرکاربرد ترین انواع فولادیست که در ایران تولید می‌شود.

فولاد St37 چیست؟

فولاد St37 نوعی فولاد غیرآلیاژی و ساختمانی است که به دلیل قیمت مناسب و کاربرد گسترده از محبوب‌ترین فولادها در صنعت محسوب می‌شود. این فولاد با درصد کربن کمتر از ۰/۲۵ در دسته فولادهای کم کربن قرار می‌گیرد. ورق سیاه یکی از اشکال آلیاژ ST37 است که قیمت آن به عوامل مختلفی همچون وزن و ابعاد بستگی دارد.

فولاد St37 به صورت میلگرد، تیرآهن، نبشی، لوله و ورق کاربرد دارد و از آن در ساخت سازه‌های فلزی و اسکلت ساختمان‌ها استفاده می‌کنند.

در اول نام این آلیاژ حرف S و سپس استحکام تسلیم فولاد بر اساس مگاپاسکال آورده شده است. میلگرد St37 کربن کمی دارد به همین دلیل از جوشکاری، برش‌کاری و خواص شکل‌پذیری سرد خوبی برخوردار است.

مشخصات فولاد St37

میلگرد ساده St37 که جزء دسته فولادهای آلیاژی محسوب می‌شود، دارای ویژگی‌های خاصی است که به وسیله آنها شناخته می‌شود.

1- آنالیز ترکیبات شیمیایی فولاد St37

2- مشخصات مکانیکی و فیزیکی فولاد St37

• تنش تسلیم: 227 مگاپاسکال
• سختی ساختاری: 120 HBW
• ضریب ازدیاد طول: 21 درصد (برای ضخامت‌های کمتر از 0.23 تا 0.097)
• استحکام کششی: 360 – 510 مگاپاسکال
• نقطه ذوب: 1420-1460 °C
• چگالی: 7.85 g/cm3

کاربرد فولاد st37

فولاد st37 به دلیل داشتن میزان کربن پایین، از استحکام و خاصیت جوش پذیری بالایی برخوردار بوده و به همین علت است که در صنایع ساختمان و راهسازی و ساخت پل ها و همچنین صنایع دریایی و کشتی سازی کاربرد فراوان دارد.

تفاوت فولاد St37 با Ck45

فولاد ST37 یا فولاد نرمه در گروه فولاد با کربن ملایم قرار گرفته و مقاومت بالایی ندارد اما فولاد CK45 در گروه فولادهای قابل عملیات حرارتی قرار دارد. از طرفی Ck45 دارای مقادیر کربن بیشتری نسبت به نوع ST37 است بنابراین سختی و استحکام بیشتری دارد.