میلگرد استیل 410 یا فولاد ضد زنگ 410 در استاندارد DIN آلمان با نام فولاد 1.4006 شناخته می‌شود، این نوع استیل از دسته فولادهای زنگ نزن یا به عبارتی استنلس استیل (Stainless steel) است که با مشخصه X12Cr13 در میان فولادها شهرت دارد. شفت استیل 410 از مقاومت به خوردگی و سایش خوبی برخوردار است و به دلیل فرم‌پذیری مناسب در صنایع مختلف مانند ساخت قاشق و چنگال، صنایع بهداشتی، غذایی و … کاربرد گسترده‌ای دارد. وزن و ابعاد گرده استیل 316 بر روی قیمت آن تأثیرگذار است.
مشخصات میلگرد استیل 410
در ادامه به بررسی مشخصات میلگرد استیل 410 می پردازیم.
1- خواص مکانیکی گرید 410
استیل گرید 410 دارای سختی 446 ویکرز و 45 راکول است و مقاومت کششی این فولاد معادل 1525 مگاپاسکال است. زمانی که دمای تمپر افزایش یابد استحکام و سختی این فولاد کم شده و انعطاف‌پذیری آن بالا می‌رود.
2- عملیات حرارتی
استیل 410 از قابلیت سخت کاری توسط عملیات حرارتی کوئنچ تمپر برخوردار است و به چند صورت تحت عملیات حرارتی قرار می‌گیرد:
- تنش زدایی: به مدت 1 تا 2 ساعت در محدوده‌ی دمایی 149-427 حرارت دیده و سپس سرد کردن در هوا، تا به دمای محیط برسد.
- بازپخت: به مدت 1 الی 4 ساعت حرارت در بازه دمایی 593-760 درجه سانتی گراد و سرد کردن تا رسیدن به دمای محیط
- آنیل: این عملیات حرارتی شامل دو روش است.
1- در روش اول به صورت آهسته تا محدوده‌ی دمایی 816 تا 899 حرارت‌دهی می‌شود و در مرحله بعدی در کوره تا دمای 593 درجه سانتی گراد فرایند سرد کردن انجام شده، سپس سرد کردن در هوا تا رسیدن به دمای محیط ادامه می‌یابد.
2- حرارت تا بازه دمایی 732-788 درجه سانتی گراد و سپس خنک کردن در هوا تا رسیدن به دمای محیط
- کوئنچ و تمپر: در اینجا تا بازه دمایی 927-1010 درجه سانتی گراد حرارت‌دهی شده و در ادامه در هوا و یا کوئنچ در روغن فرایند سرد کردن انجام و باید تنش زدایی یا تمپر شود.
3- جوشکاری میلگرد استیل 410
به دلیل ساختار مارتنزیتی استیل 410، جوشکاری آن با محدودیت‌هایی رو به رو است. به همین منظور قبل از جوشکاری باید تا دمای 260 درجه سانتی گراد برای جلوگیری از ترک سرد پیش گرم شود. همچنین پس از جوشکاری برای رسیدن به خواص دلخواه باید تحت عملیات حرارتی آنیل قرار گیرد.
اگر پس از جوشکاری به عملیات کوئنچ تمپر احتیاج شد باید از الکترود 410 استفاده شود. همچنین برای اتصال داکتیل و جلوگیری از تردی در ناحیه جوش، استفاده از الکترود 309 توصیه می‌گردد.
4- مقاومت به خوردگی
میلگرد استیل 410 از مقاومت خوبی در محیط‌های شیمیایی مانند وجود اسید مواد غذایی، سولفوریک اسید، نیتریک اسید و همچینین آب و هوا برخوردار است.
5- جدول آنالیز میلگرد استیل 410
از مقادیر آورده شده در جدول زیر پیداست که ترکیب شیمیایی آلیاژ میلگرد 410 شامل متوسط %0.1 کربن، %1 سیلیسیوم، %1.5 منگنز، %0.04 فسفر، %0.015 گوگرد، %12.5 کروم و %0.75 نیکل است. همانطور که مشاهده می‌شود در فولاد نسوز 410 کروم دارای بیشترین مقدار و فسفر دارای کمترین مقدار است.
کاربرد میلگرد استیل 410
از فولاد ضد زنگ 410 هنگامی که استحکام، چقرمگی، مقاومت به سایش و مقاومت به خوردگی به صورت همزمان نیاز باشد، استفاده می‌شود. این میلگرد استیل در صنایع حرارتی، غذایی، بهداشتی و همچنین ساخت قاشق و چنگال و چاقو کاربرد دارد.
از دیگر کاربردهای آن می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- استفاده از میلگرد استیل 410 در لوله‌های تأسیسات دیگ‌های‌بخار و مبدل‌های حرارتی
- پره توربین‌های گازی و بخاری
- ساخت پیچ و مهره پیچ گوشتی
- صنایع کشاورزی
تفاوت استیل 410 و 420
استیل 410 و 420 هردو در دسته استیل‌های بگیر قرار دارند. اما این دو گرید از چند نظر با یکدیگر تفاوت دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد:
- مقاومت کششی استیل 410 رقمی در حدود 1525 مگاپاسکال است در صورتی که این عدد برای استیل 420 از 700 تا 950 مگاپاسکال می‌باشد. به این ترتیب استیل 410 در برابر نیروی کشش مقاومت بیشتری نسبت به استیل 420 دارد.
- استیل 410 محتوای نیکل کمتری دارد، به همین دلیل از نظر قیمتی نسبت به استیل 420 که نیکل بیشتری دارد، ارزان‌تر است.
- استیل 410 دارای محتوای کروم بیشتری می‌باشد که این عنصر سبب افزایش مقاومت به خوردگی می‌شود. اما به همان نسبت عملیات جوشکاری را با دشواری مواجه می‌کند. اما استیل 420 کروم کمتری داشته به این ترتیب مقاومت کمتری دارد ولی شکل‌پذیری بهتری داشته و عملیات جوشکاری ساده‌تری دارد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.